sábado, 22 de marzo de 2008

ORTEGAL





Soñando está o bardo,


con vago soñar;


á beira do facho,

Que vértigo dá;




Que se ergue sublime,

Por cima do mar;


E os baixos contempra,

Que rompendo están.


E vénlle á memoria,Con máxico afan,


A brancura das faldras garridas,
Da doce Rentar...


E triste e pensoso,

Suspira quezáis...


















(Eduardo Pondal)